OVO MEDICAL to specjalistyczne centrum medyczne oferujące wykwalifikowaną kadrą specjalistów posiadających do dyspozycji nowoczesny sprzęt diagnostyczny
Aby umówić się na wizytę zadzwoń pod numer:
Zarejestruj się na wizytę online!
Skorzystaj z naszego wygodnego narzędzia do rejestracji internetowej. Wybierz specjalistę oraz dogodny termin.
Centrum Neurologiczne w OVO Medical
W Ovo Medical skupiliśmy zespół neurologów z różnych wrocławskich ośrodków szpitalnych i ambulatoryjnych. Naszym celem jest objęcie kompleksową i profesjonalną opieką neurologiczną mieszkańców Wrocławia i okolic. W ramach opieki neurologicznej oferujemy:
- diagnostykę i leczenie omdleń (więcej)
- zindywidualizowany program diagnostyki i leczenia tężyczki (więcej)
- kompleksową opiekę neurologa, lekarza rehabilitacji, psychologa i kardiologa nad pacjentem po udarze mózgu (więcej)
- diagnostykę i leczenie zaburzeń poznawczych (więcej)
- diagnostykę i leczenie zawrotów głowy (więcej)
- opiekę nad pacjentami ze stwardnieniem rozsianym (więcej)
- opiekę neurologiczną nad dziećmi (więcej)
Lekarze specjaliści prowadzący Centrum Neurologiczne
W ramach Centrum Neurologii działa Pracownia Neurofizjologii, w której wykonujemy badania neurograficzne i miograficzne (dowiedz się więcej…) oraz Pracownia Neurosonologii, w której wykonywane są badania układu naczyniowego metodą ultrasonograficzną – badanie dopplerowskie naczyń dogłowowych (wiecej…).
Zespół Pracowni Neurofizjologii
Zespół Pracowni Neurosonologii
Opieka nad pacjentem po udarze mózgu
Udar mózgu to obumarcie części mózgu spowodowane zatrzymaniem lub znacznym ograniczeniem dopływu krwi do tkanki mózgowej.
Udar niedokrwienny, występuje najczęściej, i powstaje z wyniku niedrożności tętnicy mózgowej. Przyczyną zatkania tętnicy jest najczęściej miażdżyca – blaszki miażdżycowe narastające w ścianie naczynia w wyniku odkładającego się cholesterolu, z czasem coraz bardziej zawężają światło tętnicy, doprowadzając w końcu do jej zablokowania. Zator jest inną przyczyną zatkania tętnicy. Spowodowany jest skrzepliną, która dopływając do tętnicy mózgowej powoduje jej zablokowanie. Zator może być też spowodowany fragmentem blaszki miażdżycowej, która oderwała się i dopłynęła do tętnicy mózgowej, również powodując jej zablokowanie.
Udar krwotoczny (wylew) ma miejsce gdy ściana tętnicy pęka i wylewa się z niej krew, powodując niedokrwienie części tkanki mózgowej. Dodatkowo krew z pękniętej tętnicy powoduje wzrost ciśnienia wewnątrz czaszki zaburzając funkcjonowanie mózgu w obszarze większym niż tylko miejsce niedokrwienia. W zależności od miejsca pęknięcia udary krwotoczne dzieli się na krwotoki śródmózgowe i podpajęczynówkowe.
Objawy udaru:
- drętwienie w obrębie jednej połowy ciała
- osłabienie lub niedowład kończyny górnej lub dolnej (trudności lub brak możliwości ruchu kończyną)
- zaburzenia widzenia (widzenie podwójne, ograniczone pole widzenia, lub całkowita utrata wzroku)
- zaburzenia równowagi i koordynacji ruchów
- osłabienie mięśni gardła i języka (zaburzenia mowy, problemy z połykaniem, krztuszenie się)
- nagły i silny bol głowy
- nadmierna senność
- zaburzenia świadomości oraz przytomności
Diagnostyka i leczenie omdleń
Omdlenie jest krótkotrwałą utratą przytomności spowodowaną zmniejszeniem przepływu krwi przez mózg. Aby doszło do omdlenia wystarczy przerwanie dopływu krwi do mózgu trwające 6-8 sekund lub zmniejszenie ilości dostarczanego tlenu o 20%. Omdlenie zazwyczaj zaczyna się nagle, trwa krótko i kończy się samoistnym pełnym powrotem świadomości w ciągu 20 sekund. Z uwagi na możliwy uraz w przebiegu upadku pacjent po omdleniu często wymaga oceny neurologa.
Omdlenie wymaga różnicowania z napadem padaczkowym, hipoglikemią, hiperwentylacją.
Przyczyny omdleń są wielorakie:
- omdlenia odruchowe – po długotrwałym staniu, wysiłku fizycznym, w wysokiej temperaturze otoczenia
- omdlenia w przebiegu spadku ciśnienia tętniczego po pionizacji, na przykład wstaniu z łóżka
- omdlenia spowodowane chorobami serca lub naczyń mózgowych – np. w przebiegu arytmii.
Diagnostyka omdleń:
- wywiad od pacjentka i świadka zdarzenia
- badania laboratoryjne
- pomiar ciśnienia tętniczego krwi w pozycji leżącej i po pionizacji,
- EKG spoczynkowe,
- EKG metodą Holtera
- badanie echokardiograficzne – USG serca,
- konsultacja neurologa i kardiologa
Diagnostyka i leczenie zaburzeń poznawczych
Zaburzenia funkcji poznawczych obejmują problemy z pamięcią, uwagą, nieprawidłowe funkcjonowanie narządów zmysłów oraz zaburzenia w procesach myślenia.
Przyczyny zaburzeń funkcji poznawczych:
- problemy psychiatryczne (np. depresja, zespoły urojeniowe, choroba dwubiegunowa, traumatyczne przeżycia)
- problemy neurologiczne (otępienie, udar, choroba Alzhaimera)
- urazy głowy
- nowotwory ośrodkowego układu nerwowego
- choroby somatyczne
- zażywanie substancji psychoaktywnych (narkotyki, alkohol)
- zespół odstawienny (np. po odstawieniu alkoholu lub leków)
Diagnostyka i leczenie zawrotów głowy
Zawroty głowy to jeden z najczęstszych objawów występujących u pacjentów. Doświadcza go niemal każdy z nas, choćby wykonując naglą zmianę pozycji ciała, lub przy gwałtownym przyspieszaniu (np. w windzie).
Z medycznego punku widzenia zawroty głowy dzielimy na zawroty układowe oraz nieukładowe. Zawroty układowe charakteryzują się uczuciem samoistnego poruszania (wirowania) w stosunku do otoczenia, lub odwrotnie (gry otoczenie wiruje). Zawroty nieukładowe najczęściej opisywane są jako niestabilność przy poruszaniu się (brak równowagi).
Przyczyną zawrotów głowy są zaburzenia układu równowagi w skład którego wchodzi błędnik, nerw przedsionkowy, jądra przedsionkowe pnia mózgu, móżdżek, jądra podkorowe oraz ośrodki korowe.
Głównym zadaniem lekarza przy diagnostyce zawrotów głowy jest ocena czy mają one swe źródło w błędniku, czy w układzie nerwowym/mózgu, czy tez może są wynikiem ogólnej choroby.
Opieka nad pacjentem ze stwardnieniem rozsianym
Stwardnienie rozsiane (łac. sclerosis multiplex – SM) jest przewlekłą chorobą demielinizacyjną ośrodkowego układu nerwowego. Występuje głównie u dorosłych w wieku 20-40 lat, dwa razy częściej u kobiet.
Istotą choroby jest zniszczenie mieliny, substancji otaczającej włókna nerwowe ośrodkowego układu nerwowego. Mielina jest odpowiedzialna za przekazywanie impulsów nerwowych przez włókna nerwowe. Przy znacznym uszkodzeniu mieliny, w jej miejscu tworzy się stwardniała bliznowata tkanka, która przerywa przebieg impulsów nerwowych i prowadzi do zniszczenia włókien nerwowych (od tego procesu pochodzi nazwa choroby).
Objawy choroby są niejednolite i występują z różnym nasileniem. W pierwszym okresie choroby najczęstsze objawy to niedowład kończyn, zaburzenia widzenia, czucia, równowagi i koordynacji ruchów.
Mimo, iż choroba uznawana jest za nieuleczalną, to przy zastosowaniu dobrze dobranej farmakoterapii i zdrowemu stylowi życia, jej postęp można zasadniczo spowolnić, umożliwiając pacjentowi normalne funkcjonowanie w społeczeństwie.
Opieka neurologiczna dla dzieci
Neurolog dziecięcy specjalizuje się w diagnostyce i leczeniu chorób układu nerwowego u dzieci. Obejmuje to między innymi choroby układu nerwowo-mięśniowego, urazy okołoporodowe, porażenia mózgowe, zaburzenia zachowania, padaczki, schorzenia kręgosłupa i wiele innych. Więcej informacji.
